Hemelreis

Hemelreis

Met trillende en wat vermoeide stem kijkt haar man vanachter de microfoon de zaal in. Zijn laatste woorden aan zijn lieve bijzondere vrouw. Haar lichaam is nog maar een paar uur op de Aarde maar haar aanwezigheid lijkt nu al groter dan ooit tevoren. De, door haar kinderen beschilderde en versierde turquoise kist, met daarop een foto met haar lachende gezicht, staat rechts van hem. Mooie blauwe veren in een cirkel gedrapeerd en overal kleine schelpjes.

Onze eerste ontmoeting was bijzonder. Mooi om vandaag te horen hoe vele anderen hun eerste ontmoeting met haar ook zo hebben ervaren. Vele harten heeft ze geraakt. In alle openheid deelde ze haar eigen processen. Een aantal jaar geleden woonde ik bijna bij haar om de hoek. Een vriend attendeerde me op deze bijzondere vrouw. Ik ontving een healing van haar in een periode dat deze zeer welkom was en zo kwam ik ook in contact met de paco’s Don Mariano en Don Alejandro. Momenten om nooit te vergeten.

Vandaag regisseerde ze haar laatste Despacho op Aarde. Een Despacho is een geschenk dat aangeboden wordt aan Pachamama/Moeder Aarde  en  het Universum. Het is een prachtig kunstwerk met liefde en aandacht gemaakt, een geschenk boordevol energie en liefde.

Haar twee meiden zongen een prachtig lied en familie en vrienden spraken mooie intense laatste woorden. De ruimte vulde zich met de heerlijke geur van kruiden, heilig hout en rozenbladeren. De combinatie van de geur en de liefdevolle energie overspoelde me met emotie. Tranen van herkenning, tranen van dankbaarheid voor de bevestiging die ik kreeg door alleen al aanwezig te zijn bij deze ceremonie. De liefde voor haar was zo voelbaar. Deze indrukken neem ik met me mee. Haar mooie serene energie was overal te voelen op het terrein van  Isis Sofia.

Haar man opende de Despacho door de vier windrichtingen te eren en Little Grandmother sloot de Despacho met een heerlijk geurende pijp. Ik voelde me thuis en zo voel ik me steeds meer thuis bij allerlei nieuwe initiatieven die er zijn om de Aarde, de mensen en de dieren die erop leven te eren. Karen zet haar reis voort, zet haar werk voort en ik weet zeker dat ze dat doet met een aantal mensen die vandaag aanwezig waren. Het is nog niet voorbij. Het is een nieuw begin.

De ruwe edelsteen, de Super Seven, die ik voor haar had meegebracht mocht ik tussen de bloemen plaatsen. Super Seven kan goed gebruikt worden voor een sjamanistische reis of een andere toestand waarbij je open staat voor het ontvangen van kennis, inzichten en spirituele begeleiding. Dat leek me heel toepasselijk.

Ter afsluiting klonk ‘Happy’ van Pharell Williams uit de luidsprekers. Stoelen aan de kant en dansen. Zo heeft zij het gewild. Buiten allerlei lekkere hapjes, warme soep, wraps en hartige taart. Overal waren mensen met elkaar in contact. Haar laatste wens was in vervulling gegaan.

De erehaag die we vormden, de bloemblaadjes die we over de rouwauto gooiden, brachten de boodschap van liefde.

Ik eer je lieve Karen van Doesburg, mooie bijzondere vrouw, en verheug me erop je fijne energie nog vaak te voelen.