Blauwdruk? Hoezo blauwdruk?

Blauwdruk? Hoezo blauwdruk?

We hebben een leuk weekend gehad. Alle kinderen waren bij ons thuis met hun vrienden en ik heb uren in de keuken gestaan om een uitgebreide Pakistaanse maaltijd in elkaar te zetten. Iedereen heeft er van genoten en ik, ik kon me weer eens helemaal uitleven in de keuken. Dat is zo’n beetje ons ritueel geworden. Een van de kinderen is jarig en nodigt wat vrienden uit. Zeggen die nee, dan komt er een overtuigende zin achteraan dat ze de geweldige kookkunst van hun moeder echt niet mogen missen en meestal is dat doorslaggevend. Het verwarmt mijn hart om te zien hoe dat familiegebruik is ontstaan. Ik was vaak alleen met de kinderen toen ze nog klein waren. Omdat we te ver weg woonden voor anderen om ons op verjaardagen te bezoeken, zag ik het als mijn missie om de kinderen zoveel mogelijk een fijn gevoel te geven op hun speciale dag. Vanwege hun Pakistaanse familie heb ik heel wat moeite gedaan om de Pakistaanse keuken onder de knie te krijgen. Zo perfectionistisch was ik vroeger wel. Die dagen waren heel fijn, maar daarna was ik altijd gesloopt. Ik kon namelijk niet stoppen. Ik vond het zo fijn om te zien dat ze plezier hadden en druk kakelend en lachend met elkaar de dag doorbrachten, dat ik tijdens het koken vaak nog nieuwe gerechten erbij bedacht. Net als in de Indonesische keuken is het in Pakistan gebruikelijk dat er meerdere kleine gerechten zijn. En aangezien koken voor mij meditatief werkt, geniet ik zelf ook volop.

Inzicht

Ik realiseerde me gisteren wel iets waardoor ik deze blog schrijf. Toen de kinderen, nu bijna allemaal volwassen, zoals gewoonlijk, luid pratend en lachend aan tafel zaten en ik in de keuken stond realiseerde ik me dat ik hetzelfde deed als vroeger. Het enige verschil is dat ik nu een heerlijke keuken heb waar ik tijdens het koken gewoon onderdeel ben van de rest. Ik kreeg voor mezelf een prachtig inzicht hoe het komt dat ik soms niet kan stoppen als er meerdere mensen in mijn directe omgeving zijn. Grappig dat ik hier de laatste tijd veel over heb geleerd waardoor ik het nu anders beleef. Dat gaat over hoe sommige mensen de energie van andere overnemen en het zelfs verdubbelen. Bij mij is dat dus het geval. Als er veel mensen om me heen zijn die heel veel energie hebben dan verdubbel ik dat en kan ik harder werken dan de rest. Dat vinden mijn kinderen overigens helemaal niet erg als het om een heerlijke Pakistaanse maaltijd gaat. Het tegenovergestelde is er ook. Als iedereen om me heen depressief is of weinig energie heeft, kan ik me ook zo gaan voelen. Dat aspect intrigeert me en onderzoek ik sinds kort. Ik ben er achter gekomen dat ik heel goed bij mezelf moet blijven als er meerdere mensen om me heen zijn. In mijn werk is dat aanpassingsautomatisme heel handig want ik kan als het ware in de huid van de ander kruipen om vanuit die ander te ervaren wat er nodig is. Dat is ook de reden dat mijn persoonlijke consulten zo effectief blijken te zijn.

Zoals het bij mij werkt, zo werkt het niet bij iedereen. Ieder mens is uniek en heeft dus unieke kwaliteiten. Een eigen blauwdruk. Voor mij is het ontdekken van mijn eigen blauwdruk een groot cadeau. Het ervaren van de Tzolkin is al heel bijzonder gebleken waardoor ik er graag mee werk. Human Design is voor mij een verdiepingsslag daarop.

Tijdens een consult combineer ik diverse technieken die ik de afgelopen 30 jaar heb geleerd, maar het grootste goed is mijn intuïtie. Die geeft aan vanuit welke kant ik me open mag stellen. Vaak via een Encaustic-tekening in combinatie met andere wijsheden zoals de Tzolkin en sinds kort ook Human Design waardoor ik weer nieuwe informatie ontvang waar de ander iets aan heeft. Eigenlijk doe ik wat typisch bij mij hoort. Alles van alle kanten bekijken en verbanden belichten.

Zoals het voor mij een interessante reis is om mijzelf te ont-dekken, zo is dat in feite voor iedereen. Een belangrijk aspect is wel dat iedereen een andere reis maakt. Het gaat er niet alleen om dat je een blauwdruk hebt meegekregen op het moment van je geboorte. Het gaat er ook om hoe je in je jeugd geconditioneerd bent door je omgeving en in welke mate je je dat gewaar bent.

Conditionering

Met welke blauwdruk werden je ouders geboren en konden zij daar vervolgens naar leven? Wat hebben ze je doorgegeven? Kreeg je de kans om je unieke zelf te onderzoeken?
Ouders geven vaak door wat ze zelf hebben meegekregen. Het is zelfs zo dat ouders bij hun kind datgene stimuleren wat ze zelf niet hebben kunnen doen. Zo raakt een kind al vroeg verwijderd van al zijn eigen unieke kwaliteiten.

Het gaat niet vanzelf

Er zijn momenten dat ik het redelijk ingewikkeld vind. Dan laat ik het los, slaap er een paar nachtjes over en dan dient zich vanzelf weer iets aan waaruit ik een antwoord krijg. Het leven is zo mooi. We ontvangen precies dat wat we nodig hebben om onszelf te ontdekken. Onze aandacht mag vaak meer gaan naar het afleren van een oude gewoonte dan naar het aanleren van een nieuwe gewoonte. Zeker niet altijd makkelijk. Soms denk je dat je het snapt en ben je daar euforisch over tot je weer een laag verder gaat en dan ineens niet meer snapt waar je eerder zo blij om was.

Welke methode is nu de juiste?

Die vraag krijg ik regelmatig. Is het astrologie, de Tzolkin, Tarot, Human Design, mijn Encaustic tekeningen. Zijn het de healers, de Sjamanen, de Engelen, de Opgestegen meesters of de edelstenen, de pendels….

Het is alles en het is niets wat mij betreft. Jouw oplettendheid maakt het verschil. Jouw onderzoek, jouw ontdekkingen, jouw ingevingen en vervolgens jouw bereidheid om daar naar te luisteren.

Voor mij persoonlijk zijn er een aantal methoden die mij, in combinatie met wat ik van binnenuit ervaar, verder helpen. Ik ben een onderzoeker dus misschien denk je dan nu wel dat het voor mij makkelijker is. Het is inderdaad makkelijk maar soms ook erg verwarrend, want ik krijg altijd zoveel verschillende kanten aangereikt dat het inmiddels helemaal bij me hoort om veel te onderzoeken.
Maar dat is mijn stijl, mijn blauwdruk en de meeste dagen heb ik daar vrede mee.
Mijn antwoord aan mensen die dat aan me vragen is dan ook dat zij hun eigen zoektocht mogen ervaren. Dat ze zelf de eerste stappen mogen zetten op het pad van ont-dekking. Mijn advies is:

Ga het aan!

Zet die stappen. Onderzoek, verander, pak vast, laat los, omarm en transformeer. En stop vooral een tijdje met uitpluizen als je er even schoon genoeg van hebt. Je krijgt toch steeds weer nieuwe mogelijkheden en uitdagingen om het weer op te pakken. De weg er naartoe is al bijzonder. Leven volgens je blauwdruk geeft uiteindelijk rust en vertrouwen. Jij bent een uniek kind van de schepping en ik denk dat we hier op Aarde zijn om dat te mogen ervaren.

En dan droom ik even weg….

Dan vraag ik me af hoe het zou zijn als alle mensen volgens hun blauwdruk leven en niet meer bezig zijn met wat anderen doen, zeggen of laten. Hoe zou de wereld er dan uit zien? Hoe zou het zijn als we ons licht laten schijnen? Als ieder mens een baken van licht is…..Leven we dan een Hemel op Aarde?