Er is moed nodig om te veranderen
Onlangs ben ik overgestapt op 100% natuurvriendelijke producten. Niet alleen om de naam van mijn bedrijf, Close2Nature, in ere te houden, maar belangrijker nog, om Gaia te eren en te luisteren naar het diepste van mijzelf. Mijn hele leven heb ik me al verbonden gevoeld met de natuur. Het heeft me altijd geraakt wanneer grote fabrieken hun afval klakkeloos in rivieren storten of grote schepen zonder enig gevoel afval in zee dumpen. Om nog maar niet te spreken over de bossen die op grote schaal worden gekapt. Al die acties verstoren het klimaat op aarde.
Ook tijdens onze vele wandel-en fietstochten in Nederland waren we vaak verbaasd over het afval dat in de natuur lag. Niet in verhouding natuurlijk met wat de grote bedrijven doen, maar het is wel een punt van zorg/aandacht.
Vind je het fijner om te luisteren, klik dan op onderstaande afbeelding. Lees je liever, lees dan verder.
Zelfs hier in Portugal, terwijl we toch in het buitengebied wonen, zien we dat er veel in de natuur gedumpt wordt. Het gebeurt zelfs heel regelmatig dat bouwpuin wordt gebruikt als een soort landscaping. Plotseling hebben we er weer een heuvel bij. En als we dan goed kijken, dan steken er helaas stukken plastic her en der uit. Het puin inclusief alle andere troep wordt dan “netjes” afgedekt met een laag zand.
Wanneer we onze ochtendwandeling maken met onze hond, Suri, zien we dat die paar auto’s die er op het bergweggetje rijden, er nog voor kunnen zorgen dat er her en der plastic flessen liggen. Gewoon uit het raam gegooid.
Net als in Nederland kiest men ook hier in de landbouw vaak voor makkelijk en wordt de landbouwgrond al jaren vol gif gespoten. Ik heb enorm veel respect voor mensen als Vandana Shiva, die het gebruik van landbouwgif en het uitkopen van boeren ter discussie stelt.
Het is zo makkelijk
….om te doen wat we deden. Maar dan krijgen we wat we kregen. En… wat voor Aarde krijgen onze kinderen en kleinkinderen dan? Kunnen we doorgaan met de Aarde zo te vervuilen? Hoe lang pikt Gaia dat nog van ons? Ze heeft lang haar buigzaamheid aan ons getoond. Misschien denk je dat wij geen verschil kunnen maken omdat grote machtige bedrijven een veelvoud aan schade toebrengen. Toch geloof ik in verandering, hoe klein ook. We kunnen niet blijven wijzen naar die ander.
In deze bijzondere tijd gebeurt er veel dat we nauwelijks nog kunnen begrijpen. Dan denk ik aan weermanipulatie, voedselmanipulatie, gezondheidsmanipulatie, geldmanipulatie, mediamanipulatie en niet te vergeten ‘mind’manipulatie. Misschien is dat nog wel de belangrijkste. Want veel mensen geloven te gemakkelijk wat wordt voorgeschoteld. Angst is de drijfveer voor al die manipulaties. Wanneer mensen steeds angst ervaren, zijn ze makkelijker te manipuleren. Dus is het makkelijker om te blijven doen wat je deed.
Verandering kan in kleine stappen
Dan gaat het meer over bewustwording. In mijn werk gebruik ik creativiteit om dingen helder te krijgen, om bewustzijn te vergroten. Een Encaustic Art tekening geeft een schat aan informatie. Soms geven de meest ‘lelijke’ tekeningen zo mooi weer wat er speelt, dat de stap naar verandering daardoor een stuk makkelijker wordt.
De tekening opent het onderbewustzijn. Het geeft je toegang tot herinneringen in dit leven, maar ook tot andere, soms simultane, levens. Ik wist dat de wasblokjes die ik gebruikte, niet 100% natuurlijk waren. Bij het verwarmen op het schildersijzer kringelt er een vervelende, toxische geur omhoog. Ik ken iemand met ernstig COPD die niet met die bijenwas kon werken vanwege die toxiciteit. Het zat me niet lekker maar ik wist niet hoe dit te veranderen.
Ik besloot ze zelf te gaan maken
De eerste stappen had ik al gezet door jaren geleden een paar kilo 100% natuurlijke bijenwas te kopen bij een imker. Ik verdiepte me er in om het zelf te gaan maken, maar kon niet de juiste informatie vinden. Ik ondervond steeds meer weerstand om te doen wat ik deed. Ik vond het ook jammer dat ik de Encaustic Art Coaches® in opleiding niet iets natuurlijkers kon aanbieden. Het zelf gekleurde bijenwas maken, is er nooit van gekomen. De bijenwas ligt nog steeds in een doos in de opslag. Ik voel wel heel veel blijdschap bij het idee dat ik daar op een later moment een mooie zalf van Sint-Janskruid, die ik op olie heb gezet, van kan maken. Dus na al die jaren bewaren, komt het toch nog goed van pas.
Verandering heeft tijd nodig
Eerst ging ik minder tekeningen maken. Tijdens de ‘33 dagen Mijn Allergrootste Passie’, die ik met een groep deed, maakte ik elke dag een tekening. Na die tijd ben ik aanmerkelijk minder tekeningen gaan maken. Alleen nog wanneer ik echt iets helder wil krijgen. Ik heb nooit wastekeningen gemaakt om iets moois te maken. Het is me altijd gegaan om de verbinding. Daarin zit de schoonheid. En om het te gebruiken als instrument om mezelf beter te leren kennen. Zo kon ik ook de opleiding Encaustic Art Coach® maken.
Het overlijden van mijn vader, die ik in de afgelopen 40 jaar maar een paar keer had gezien, maakte duidelijk dat ik nog een stuk heling had laten liggen. Een aantal maanden vroeg ik me af wat er nog toe deed voor mij. Een intens maar prachtig proces. Het zijn vaak die processen waar we eigenlijk geen zin in hebben, maar wanneer we de moed hebben om het aan te gaan, het duister in de ogen te kijken, dan helen we niet alleen onszelf maar ook onze (voor)ouders.
Effortless, Inspired & Connected
En zo veranderde mijn eerdere intentie om weer een 7-weekse online cursus te maken in een 9-maandse Effortless, Inspired & Connected reis. Ik merkte dat ik niet meer wilde doen wat ik deed. En dat ik alleen nog met natuurlijke pigmenten wilde werken. In ieder geval alles te onderzoeken wat in mijn vermogen lag. Zo kwam ik Natural Earth Paint tegen en de natuurlijke wasblokjes van Crayon Rocks. Mijn hart maakte een sprongetje. Ik bestelde een proefzakje van die wasblokjes en hoopte dat het de uitwerking zou hebben die ik graag zo graag wenste, zodat ik daar alleen nog maar mee zou hoeven te werken. Ze waren immers niet uitgetest om te verwarmen op een schildersijzer. De verpakking is ook heel mooi, in een katoenen zakje. De eerste Encaustic Art tekening die ik maakte kon ik direct verschil merken. Het maakte me wat onzeker. De blokjes vloeiden wat dunner uit op het schildersijzer en de kleuren waren wat minder intens…..o jee, als ik daar maar mee kan werken. Het feit dat er geen rook en geen toxische geur vanaf kwam bij het verwarmen, zorgde ervoor dat ik doorzette. Ik experimenteerde nog wat meer en zo kreeg ik er vertrouwen in dat ik hier mee kon en wilde werken. Het gaat me tenslotte om de verbinding met de boodschap en tot mijn opluchting kon ik die ervaren.